Deze vervaarlijk uitziende schorpioenvliegen zijn met dit mooie weer tot ruim in oktober te vinden langs bosranden, het liefst een beetje vochtig en bij voorkeur in de schaduw. Ze zijn meestal zo rond de 2,5 cm groot. Het mannetje gemakkelijk te herkennen door de opvallende rode “angel” die op de angel van de schorpioen lijkt. Maar deze “angel” wordt alleen maar gebruikt tijdens de paring waar hij het vrouwtje mee vast houdt. Ook met de bek die op een pincet lijkt kan hij je niet steken, ze zien er dan wel gevaarlijk uit maar we hebben niets te vrezen want ze zijn totaal ongevaarlijk voor ons. Maar voor de daadwerkelijke paring begint en hij met de “angel” het vrouwtje vasthoudt, brengt hij haar een huwelijksgeschenk, dit kan een dood insect of iets anders organisch zijn hij laat ook een donker bruine druppel vocht die hij uitspuugt op een blad vallen. Dit goedje smaakt zoet en daar is het vrouwtje die overigens de “angel” niet heeft heel erg gek op.
In Nederland zijn er 5 soorten te ontdekken die maar moeilijk uit elkaar zijn te houden omdat de verschillen van hun tekening op hun vleugels in de meeste gevallen miniem zijn. En sowieso zijn de kleur en grote van de schorpioenvlieg divers, dus is hij als soort moeilijk te determineren.
Het vrouwtje op foto (2 en 5) legt de eieren in een holletje in de grond. De larven die daar uitkruipen zijn bruin/zwarte rupsen, die net als hun ouders verse dode insecten en plantaardige resten eet. Ook zijn b.v. de bramen een lekkernij evenals meeldauw. Meeldauw wordt door luizen gefabriceerd en is ook een zoetstof. Mieren vinden dat ook heerlijk en “melken” de luizen zoals dat heet. Want door het aanraken van de luizen produceren ze deze afscheiding ter bescherming, Maar mieren en schorpioenvliegen vinden dat nou juist heel erg lekker en doen de luizen geen kwaad. Sterker nog, de mieren beschermen ze daarom juist van andere insecten.
En ze hebben nog een truckje, ze kunnen zonder dat de spin het merkt de prooi uit het web halen zonder dat ze zelf er verstrikt in raken. En op de een of andere manier merkt de spin de trilling in het web niet op. Wat de spin normaal activeert om aan te vallen en het slachtoffer met spinrag te omwinden. De wetenschappers zijn er nog steeds niet achter hoe deze schorpioenvlieg dat voor elkaar krijgt. En zo zie je maar weer dat er nog heel veel dingen zijn die wij nog steeds niet weten.
Het zijn dus ook weer bijzondere dieren, ongevaarlijk en zijn nog mooi om te zien ook. En ze hebben bravoure. Ze kunnen namelijk met hun vleugels flink klapperen om indruk te maken, maar dat is dan weer aantrekkelijk voor de vogels die daar dan korte metten mee maken. Er zijn er genoeg om ze te vinden want ook al kennen de meeste mensen hem niet, hij is zeker niet zeldzaam en is zoals reeds eerder gezegd vaak bij vochtige beschaduwde bosranden te vinden en meestal laag bij de grond. Maar ook gewoon in de tuin is hij te vinden zeker bij bloemen die veel nectar produceren want daar zijn ze gek op en geeft hun energie.